Του  Νίκου Μπογιόπουλου

 

Παλιά υπήρχε η ΥΕΝΕΔ. Τώρα υπάρχει ο ΣΚΑΪ (σσ: η ΝΕΡΙΤ είναι εκτός συναγωνισμού και συγκρίσεων).

Η ΥΕΝΕΔ ήταν ένα χουντοκάναλο. Ο ΣΚΑΪ είναι το κανάλι ενός ευυπόληπτου επιχειρηματία.

Στην ΥΕΝΕΔ μεσουρανούσαν οι «Μαστοράκηδες». Στον ΣΚΑΙ λάμπει η (δημοκρατική) δημοσιογραφική σχολή που έψαχνε τρόπους ώστε μια «σοβαρότερη» Χρυσή Αυγή να αφήσει τις ξιφολόγχες και να πιάσει τα υπουργικά στασίδια.

 

Στην ΥΕΝΕΔ από το πρωί μέχρι το βράδυ παίζονταν ύμνοι για την χούντα των συνταγματαρχών.

Στο ΣΚΑΪ από το πρωί μέχρι το βράδυ παίζονται ύμνοι για τα Μνημόνια και τίθενται στην ελεύθερη κρίση του λαού τα δημοκρατικά διλήμματα του τύπου: «Μνημόνιο ή τανκς»;

Στην ΥΕΝΕΔ προβάλλονταν από το πρωί μέχρι το βράδυ οι φάτσες του Παττακού, του Παπαδόπουλου και του Μακαρέζου.

Στο ΣΚΑΪ προβάλλονται από το πρωί μέχρι το βράδυ οι φιγούρες του Σαμαρά, του Βενιζέλου, του Τόμσεν και του Σόιμπλε.

 

Στην ΥΕΝΕΔ δεν προβάλλονταν δημοσκοπήσεις, ήταν έτσι κι αλλιώς δεδομένο ότι «η πλειοψηφία του λαού ήτο παρά τω πλευρώ της Επαναστάσεως».

Στο ΣΚΑΪ προβάλλονται όχι μόνο δημοσκοπήσεις, αλλά και γραφήματα που τις εξηγούν. Το τελευταίο τέτοιο γράφημα αφορά στη πρόσφατη δημοσκόπηση που δείχνει ότι, ενόψει της λήξης της θητείας του Κάρολου Παπούλια, η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος (49,5%) επιθυμεί διάλυση της Βουλής και προκήρυξη εκλογών σε αντίθεση με το 43% που ζητά ανακήρυξη Προέδρου από την παρούσα Βουλή.

Βέβαια θα ρωτήσει κανείς: Πώς γίνεται σε ένα δημοκρατικό κανάλι, όπως ο ΣΚΑΪ, που δεν παραπλανά, που δεν παραποιεί την αλήθεια, που δεν παραμορφώνει την εικόνα της πραγματικότητας, να βγαίνει στην οθόνη γράφημα που παρουσιάζει το 43% μεγαλύτερο από το 49,5%;

 

Απάντηση: Στη δημοκρατία των δημοκρατικών καναλιών, όλα επιτρέπονται και όλα είναι πιθανά. Ακόμα και το 43 να ΣΚΑεΙ ότι είναι μεγαλύτερο από το 49…

 

πηγή: unfollow